Δολοφόνοι κρατιστές-Nα τους χαίρεστε

Λίγες μέρες μετά το τελευταίο “κύμα” πυρκαγιών τα εναπομείναντα δάση πέφτουν ακόμα μια φορά θύματα της πύρινης καταστροφής. Η “ζεστή” προεκλογική περίοδος και οι κρατικές υποσχέσεις για αποχαρακτηρισμούς δασών [ 1 | 2 | 3 | 4] έδωσαν την ευκαιρία σε κεφάλαιο και εμπρηστές να απανθρακώσουν και το τελευταίο φύλλο δάσους με το μαζικό έγκλημα των τελευταίων τεσσάρων ημερών.

Ο πολιτισμός των καμμένων δασών άφησε πίσω του αρχικά 53 νεκρούς δεκάδες τραυματίες, αγνοούμενους, άστεγους και χιλιάδες καμμένα στρέμματα γης στην Πελοπόννησο που παραδόθηκε στις φλόγες μαζί με τα δάση , τα χωριά και τους ανυπεράσπιστους κατοίκους της. Οι νομοί Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας λεηλατήθηκαν από την φωτιά, ενώ υπάρχουν ενεργά πύρινα μέτωπα και στους νομούς Κορινθίας, Λακωνίας, στην Εύβοια, όπου χάνουν τη ζωή τους 5 ακόμα άνθρωποι και 2 βρίσκονται σοβαρά τραυματισμένοι σε κωματώδη κατάσταση. O αριθμός των νεκρών όμως καθημερινά αυξάνει και σήμερα, Δευτέρα 27/8 έχει φτάσει τους 62.

Οι περιορισμένοι και υπερπολύτιμοι πράσινοι πνεύμονες της Αττικής δεν γλύτωσαν από τις “τυχαίες” πυρκαγιές (Χολαργός, Παπάγου, Γαλάτσι-Φιλοθέη). Νοτιότερα κάηκαν εκτάσεις σε Σαλαμίνα, Λαγονήσι και Καλύβια.
[Δορυφορική εικόνα από τη ΝΑSA].

Ο κρατικός μηχανισμός έχοντας εγκαταλείψει εντελώς την δασοπροστασία, (παρά τις ψευδείς δηλώσεις του Καραμανλή από τον περασμένο Μάρτη ότι δήθεν "είμαστε έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε πιθανές πυρκαγιές το καλοκαίρι") και διαθέτοντας ελάχιστα μέσα, βρίσκεται από την αρχή σε ρόλο θεατή που παρακολουθεί και καταγράφει την καταστροφή, ανύμπορος να επέμβει. Εθελοντές αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, αλλά το έργο τους παρεμποδίζεται.

Και μέσα στα αποκαΐδια, τους απανθρακωμένους, εγκαταλειμμένους και εγκλωβισμένους ανθρώπους του τελευταίου τετραήμερου, ο πρωθυπουργός συσκέπτεται... για το πώς θα συγκαλύψει το οργανωμένο έγκλημα, φτιάχνοντας επικοινωνιακά σενάρια που στοχοποιούν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μεταθέσει αλλού τις ευθύνες του.

Τίποτε όμως δεν μας εκπλήσσει, αφού αυτός ο κρατικός μηχανισμός έχει ειδικευτεί άριστα στην τακτική του ελέγχου, της περιπολίας και της καταστολής. Η περίπτωση δε να υπάρξει η ελάχιστη πολιτική ευθιξία... βρίσκεται στα όρια της φαντασίας...