Κι όμως. Ακόμα και για το υποκριτικό θεσμικό πλαίσιο του συστήματος αυτοί οι άνθρωποι είναι φορείς δικαιωμάτων. Για τους περισσότερους ισχύουν τα ίδια δικαιώματα, όπως και για όλους τους υπόλοιπους πολίτες (εκτός- προφανώς- από αυτό της ελεύθερης μετακίνησης). Και σχεδόν όλα καταπατούνται βάναυσα. Από τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα της ικανοποίησης βασικών αναγκών έως τα ευρύτερα κοινωνικά και πολιτικά τους δικαιώματα.
Απέναντι σ΄ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα η αντίσταση, η διεκδίκηση και οι εξεγέρσεις των φυλακισμένων είναι ηθικά και πολιτικά πλήρως νομιμοποιημένες. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμείνει απαθής, όταν στραγγαλίζεται η αξιοπρέπειά του. Άλλωστε οι εξεγέρσεις είναι ο μόνος τρόπος που τους έχει απομείνει για να έρθουν σε επαφή με την υπόλοιπη κοινωνία. Γιατί εκτός των άλλων, οι φυλακές αποτελούν ένα στεγανό χώρο του συστήματος. Και είναι κοινωνικά απαράδεκτο και πολιτικά επικίνδυνο –για όλους μας- να υπάρχουν χώροι όπου δεν επιτρέπεται η πρόσβαση και ο κοινωνικός έλεγχος.
Κάθε πράξη αντίστασης και διεκδίκησης έχει το τίμημά της. Στην περίπτωση των φυλακισμένων, όμως, αυτό είναι δυσανάλογα βαρύ. Κάθε εξέγερσή τους αντιμετωπίζεται με ωμή και βάρβαρη καταστολή. Αρκετούς μήνες μετά την τελευταία εξέγερση σε όλες σχεδόν τις φυλακές της χώρας, τα αντίποινα σε βάρος όσων συμμετείχαν συνεχίζονται αμείωτα. Πειθαρχικές ποινές, μεταγωγές, απειλές, βάναυση συμπεριφορά: η εκδικητική μανία των κρατικών μηχανισμών αποτελεί τη μοναδική απάντηση της κυβέρνησης και του συστήματος γενικότερα απέναντι στα δίκαια αιτήματα των κρατουμένων.
Επειδή
- η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι τόσο ισχυρότερη, όσο περισσότερο καταπιεσμένοι και κοινωνικά αδύναμοι είναι αυτοί που τη χρειάζονται
- δεν μπορούμε και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να υπάρχει κανένας δημόσιος χώρος (ούτε και οι φυλακές ,προφανώς) έξω και πάνω από κάθε κοινωνικό έλεγχο
- οι φυλακές μπορεί να αποτελούν τις αποθήκες του συστήματος, αλλά ταυτόχρονα είναι και η βιτρίνα μέσα από την οποία όλη η κοινωνία διακρίνει τη βαρβαρότητα του «σωφρονιστικού πολιτισμού» του
Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των φυλακισμένων συμπολιτών μας και συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Ημέρα Δράσης προβάλλοντας και διεκδικώντας τα αιτήματα που οι ίδιοι καταθέτουν στη σημερινή συγκυρία:
Να σταματήσουν τώρα οι πειθαρχικές διώξεις σε βάρος όσων συμμετείχαν στις εξεγέρσεις , αλλά και των υπόλοιπων φυλακισμένων.
Να καταργηθούν τα άρθρα 68/69 (πειθαρχικά παραπτώματα)
και 70/71 (πειθαρχικές διαδικασίες) του νόμου 27 - 76/99
ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΙΑΒΑΤΩΝ
Κυριακή 4 Νοέμβρη, 11πμ, Άγαλμα Βενιζέλου
Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των κρατουμένων
Κοινωνικό Κέντρο – Φιλίππου 51
Τηλ: 2310 265346